Uitzendconsulenten zijn racisten!
Zoals de meesten onder jullie wel weten werk ik in een uitzendkantoor, meer bepaald bij Tempo-Team. En het leek me leuk om de komende weken eens een paar vooroordelen onder de loep de nemen.
Vooroordeel nummer één. (En ik denk dat dit ook de topfavoriet is)
De dames (of heren, maar die zie je niet zo vaak) achter hun bureaus in die interimkantoren zijn echte racisten!!
Watblieft??
Drie jaar geleden startte ik bij Tempo-Team als consulent. Als “dame achter de bureau” dus. En ondanks dat ik na tien jaar leven in Brussel wel wat gewoon was, viel mijn mond regelmatig toch eens open van de verwijten en vooroordelen die ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg in die periode.
Zo dus ook de topfavoriet... De "jij bent een racist!" uitspraak...
Situatieschets:
“Persoon X” stapt binnen in ons kantoor. Op dat moment beslist deze persoon om zichzelf spontaan voor te komen stellen ondanks dat de meeste interimkantoren op afspraak werken. Natuurlijk zijn, gezien de schaarste op de markt, goede kandidaten meer als welkom. Persoon X krijgt dan ook een hartelijke begroeting.
Daarbij schept het ook meteen verwachtingen. Iemand die spontaan binnenwandelt, en niet gewoon lekker via internet solliciteert, die wil wel ècht graag aan het werk.
Persoon X deponeert vervolgens zijn lichaam aan mijn bureau en vertelt me dat hij een job zoekt. Waarop ik enthousiast knik als aanmoediging. Ik begin namelijk al te dromen van een stabiele CV en een goede werkmentaliteit.
Maar het blijft stil.
Persoon X is er duidelijk van overtuigd dat wij voldoende informatie hebben om hem een job te geven en kijkt rustig voor zich uit.
Oké, dit loopt niet geheel volgens mijn plan. Dan maar zelf nog even wat vragen stellen:
“Ben je al ingeschreven? Wat voor job zoek je? Heb je je CV bij?”
Waar ik, en al mijn collega's in de wondere wereld van de uitzendkantoren, eigenlijk op hopen, en wat vaak maar bij hoop blijft, is dat persoon X een goede CV heeft en dat hij flexibel is naar werk aangezien hij zelf, nogal vaag, vroeg achter een job. Idealiter heeft hij zichzelf reeds netjes geregistreerd op onze website en heb ik al zijn gegevens al netjes in mijn PC.
Een goede CV is voor ons een CV met Werkervaring op, zonder al te veel wazige datums of onderbrekingen. Geen paniek dus. Zo veeleisend zijn we niet.
Helaas blijft Persoon X ook na mijn vragen nogal stoïcijns voor zich uit kijken.
Dan maar even zelf vragen achter zijn ervaringen en even aftoetsen als hij een bepaalde job wil of kan doen waarvoor we nog op zoek zijn naar kandidaten.
Alles oké? Aan het werk ermee?
Helaas blijkt meestal op dat moment dat de kandidaat maar een matige CV heeft en dat hij eigenlijk ook nogal wat eisen heeft. Als iemand alleen maar daguren wil doen, geen eigen vervoer heeft en enkel wat losse ervaringen heeft opgedaan die korter duren dan zijn tijd zonder werk én ook nog eens minstens 15 € per uur wil verdienen voor het liefst ook nog eens niet te zwaar werk... wel, dan loop ik, en heel veel uitzendconsulenten een beetje vast...
In mijn schuif liggen namelijk allemaal technische vacatures of vacatures voor mensen die flexibel zijn of gemotiveerd zijn. Of voor ervaren kandidaten.
En sorry dat ik het even zo cru stel, maar niet gemotiveerde en veeleisende kandidaten, die hebben we voldoende, en daar kan niemand iets mee doen.
Naar huis sturen dan maar?
Niet meteen...Want als consulent laat je je niet tegenhouden en ga je op zoek naar net die ene kwaliteit waar net dìe klant naar op zoek is.
Op dat moment zal ik dan ook tegen persoon X zeggen welke vacatures ik wèl open heb staan en wat wèl kan... misschien kan hij sommige werkuren wel? Of kan hij op die ene plek wel met de fiets geraken? Of kan hij die kennis die ze bij klant Y vragen wel aantonen door eigen hobby’s in plaats van de nodige diploma's?
Als ook dat niet lukt zijn mijn opties helaas uitgeput. Hou dan ook even in je achterhoofd dat ik, als uitzendconsulent, op zoek ben naar kandidaten voor de vacatures die ik van mijn klanten kreeg en dus niet andersom. Ik zoek geen werk voor kandidaten.
Maar dan gebeurt het...
De joker wordt ingezet...
De toon van het gesprek wordt grimmiger...
Paf!
“Hoe bedoel je, je hebt geen job voor mij?? Ge zijt ne racist ja! Jullie zijn allemaal racisten!”
The word is out... het is mìjn schuld.
Onze schuld...
Onze schuld dat deze meneer of mevrouw niet aan een job geraakt.
Wij, door ons racisme, zorgen er dus voor dat deze meneer of mevrouw, hier zonder CV binnenwandelt en gedemotiveerd is. Wij zorgen er dan ook voor dat hij nooit eens kans krijgt ergens en wij plaatsen alleen “echte Belgen”.
Excuseer?
Ik zoek elke dag naar de geschikte kandidaat. Waarbij geslacht, leeftijd, afkomst of
whatsoever allemaal geen rol speelt.
Ik zoek naar mensen die “willen”. Mensen die door hun motivatie en nieuwsgierigheid naar kennis een enorme aanwinst voor dat ene bedrijf zijn. Mensen die er van houden om bezig te zijn.
Als mijn klant vraagt naar iemand met bepaalde diploma’s en dergelijke, maar jij komt binnen en ik ben er van overtuigd dat jij dit ook zou kunnen zonder die diploma’s, dan stel ik jou ook voor!!
En daarbij, waarom loop je een uitzendkantoor binnen als je al op voorhand er van overtuigd bent dat wij je slecht gaan behandelen?
Als je eten zoekt loop je toch ook geen zaak binnen waarvan je overtuigd bent dat ze géén eten hebben???
Dus waarom altijd die “racisten-kaart” uitspelen??
Waarom vraag je eens niet wat je kan doen om wèl in aanmerking te komen voor die ene job?? Of als je misschien best een bepaalde opleiding volgt? Of als er een job is die misschien niet volledig aan je eisen voldoet maar waarmee je wel alvast bezig bent en ervaring mee op doet??
Waarom ga je naar de schroothandelaar als je eigenlijk een Jaguar wil kopen en maar 100€ hebt te bieden??
Kijk eens even naar jezelf! En bedenk eens hoe je er zelf uit kan springen? Hoe kan jij positief opvallen tussen al die andere kandidaten?
Steek niet zomaar de schuld op de ander maar steek je hand eens in eigen boezem!
Mijn kandidatenbestand én mijn vriendenkring hebben alle kleuren van de regenboog en daar ben ik trots op.
Als klant moet je bij mij ook geen eisen stellen naar ras of leeftijd of geslacht of whatsoever. Ik, en al mijn collega’s, leggen je meteen uit dat wij zoeken op kwaliteiten.
Aan alle kandidaten, laat dat vooroordeel even aan de kant aub... Want toen jij binnenstapte zagen wij een persoon. Een kandidaat. Een mens.
En denk eraan, als ik al voel dat jij niet in MIJ gelooft en dat jij mij al perse het gevoel wil geven dat ik een slecht mens ben, dan maak je het mij al een stuk moeilijker om met jou aan de slag te gaan.
Dus behandel die persoon achter de bureau eens met respect en doe dat met jezelf ook! Voor dat je het weet heb jij die ene leuke job te pakken die perfect bij je past en waarbij je een vast contract krijgt na enkele maanden werken...
° Alice is trots op haar job en haar collega's, die elke dag, met de glimlach, het onderste uit de kan halen voor hun kandidaten.°
x A x
Alice
Dol op hersenspinsels en vreemde theorieën, verslaafd aan To-Do lijstjes en goede voornemens. Getrouwd met "The Husband" en mama van "de Bubbel" en "de Spruit".
Dit vind je misschien ook leuk
Gezond eten of overdrijven?
Een babyshower voor mannen?!
Eén reactie
Paul Rosie
Inderdaad, werken met mensen is niet altijd even makkelijk.