Van niets naar tranen in minder dan een nanoseconde… Mama’s Superpowers!

Ken je die cliché opmerkingen van een mama naar een niet-mama? Zo van die dingen als “je weet pas wat liefde is als je een baby hebt”. Wel, er is er nog zo iets wat is voorbehouden aan mama’s! En ik noem het… Mama’s Superpowers!

Super-emoties AKA Superpowers!?

Geloof me, die dingen die anderen stomweg “emoties” noemen zijn bij ons indrukwekkend en niet te stoppen. Met het acceleratie-vermogen nog sneller dan een Porsche, kunnen wij wisselen van emoties. En het gekke is dat dat pas ontstaat als je mama bent. Alsof je bij de bevalling ergens je “common sense” er mee uitduwt.

En je moet niet denken dat ik het nu heb over Bitch-Fits, of hysterische momenten, neeeeeee, het is iets moois! Je moet het wel leren appreciëren, maar het is iets geweldigs.

Maar waar heb ik het nu over?

Wel, het is moeilijk te beschrijven, maar veel mama’s gaan dadelijk zeggen “jaaaaaaaaaaaaa! Dat heb ik ook!”

Ik zal eens een voorbeeld geven: Je staat in de keuken te sukkelen met melkflessen, je kleintje zit ergens rond te hupsen, je voelt je gewoon oké (of moe als je net mama bent geworden) en je hoort één of ander banaal liedje. En ineens… °plop°… tranen in de ogen… Daar zijn ze dan, die super-emoties. Ineens voel je je super melancholisch, of misschien super fier, of misschien super dankbaar. Maar het is zoooo overweldigend… En in het begin vond ik dat afschuwelijk! Ik vond mezelf een emotionele muts!! Ik vond dat helemaal niet fijn en ik schaamde me er zelf voor! Op de meest gekke momenten kon ik beginnen wenen, of had ik ineens de tranen in de ogen. En dat had nooit iets verdrietigs in zich hoor.  Maar wel heel intens. Nu pas besef ik dat het eigenlijk iets heel moois is. Nu pas besef ik dat ik de SuperPower heb gekregen om een soort van ingebouwd remindertje te hebben wat me er aan herinnert hoe mooi het leven is. Over hoe veel geluk ik heb. Ik heb een Superpower!!! Jaaaaaa!!!!

Wel… Aan alle mama’s die beginnen te wenen of die overvallen worden door emoties op de meest gekke plekken. Let it go en geniet ervan!! Het is jullie alarm om je eraan te herinneren dat jij het geluk hebt om een kind te hebben! Om een kleine spruit in huis te hebben die je kan doen lachen!

Ik zal trouwens eens wat voorbeelden oplijsten van wanneer mijn Superpowers opduiken!

• In de auto komt er ineens een K3 liedje op de radio en ik en mijn zoon (mijn man HAAT K3 en zou dit zeker niet leuk vinden, maar bon, mannen hebben dan ook niet onze SuperPower) beginnen ineens spontaan samen mee te zingen. Dan staan de tranen me al in de ogen. Yips… (wie riep daar “melige”??!!)
• Ik doe de slaapkamer dicht van mijn bubbeltje en ik zeg nog één keer “slaap lekker” en ik hoor hem zeggen “jij bent mijn mama hè!”  °trots°
• Ik zit naar TV te kijken en ik stuit op een huwelijk. Als die vrouw haar bijna-man aankijkt en zegt “I do” heb ik al warme tranen over mijn wangen rollen. Liefde… °zucht°  Het is zo mooi…
• Als ik mijn eigen huwelijksalbum ergens zie slingeren… of foto’s van ons gezinnetje… °instant soep in die hersenpan van me°
• The Voice Kids… Alleen al de aanblik van die fiere ouders is voor mij voldoende om over te lopen van dankbaarheid.

Herken jij jezelf erin? Ik vraag me af als jullie dit fijn vinden als dit gebeurt of als jullie dit niet zo leuk vinden. Ik herinner me nog dat ik me schaamde… Nu daarentegen ben ik er fier op. En als mijn man me uitlacht dan kijk ik hem aan en zeg ik: “blijf maar jaloers, jij zal dat overweldigende gevoel misschien nooit kennen.”

En dan besef ik dubbel zo hard dat ik blij ben met mijn emoties.

Yeeey to the superpowers from supermommy’s!

x A x