Vertelsels

Verdienen ouders me-time?

Ik las laatst dat sommigen hun kinderen standaard 1 à 2 keer per week “weg” brengen om wat me-time te hebben. Niet gewoon tijd voor de was en de plas, maar letterlijk tijd voor zichzelf.

Tijd voor jezelf?!

Ik zit zelfs met publiek op het toilet!

Niet dat ik het (heel) erg vind. Het is tenslotte mijn eigen kroost die als publiek fungeert (voor het geval dat iemand gekke ideeën zou krijgen).

Anderen opzadelen met jouw kroost

Bij ons primeert veelal de uitspraak “We hebben ze gewild, dus we zorgen er ook voor”. We doppen onze eigen boontjes wel en willen zo weinig mogelijk mensen tot last zijn.

We zullen onze kinderen dus niet zo snel “dumpen” voor de handigheid, laat staan voor me-time.

Het aanbod is er wel hoor, en af en toe maken we er zelfs gebruik van. Maar dat is meestal omdat het echt niet anders kan. Dus uit noodzaak, niet als luxe.

(Mag ik “even kinderloos zijn” ethisch wel omschrijven als luxe?)

Op date met je partner 

Sommige ouders lassen 1 maal per maand een date Night in om hun partner niet uit het oog te verliezen. Dat lijkt me wel redelijk.

Onze laatste “date” was in de cinema (de vertoning van Frozen II om 17u), met de oudste, terwijl we op tijd terug waren om de twee jongsten in bed te steken.

Maar dit jaar zou anders zijn. Dit jaar gingen we nog eens tijd maken voor elkaar. We zouden dit jaar voor het eerst sinds 5 jaar onder ons twee op vakantie gaan. (Je merkt vast wel dat alles in de verleden tijd staat geschreven). We zouden Parijs bezoeken in april. Je weet wel, die periode waar iedereen moest binnen blijven vanwege Corona…

Geen Parijs dus. Maar in mijn geval zelfs wat extra shiften draaien in het ziekenhuis. (Ik ben in elk geval een paar nachten niet thuis geweest, haha!)

Volgend jaar beter?

Maar eerlijk, hebben ouders  nu eigenlijk recht op me-time?

Kinderen zijn lief en schattig, maar ook een “beetje” druk, dus ik snap wel dat je soms even rust wilt. Eventjes pauze, op adem komen om daarna weer met nieuwe energie met de rollercoaster verder te gaan. 

Maar het kan ook niet de bedoeling zijn dat je je kinderen elk weekend naar de babysitter (aka oma en opa) stuurt?

Waarom heb je dan ooit voor een nageslacht gekozen?

De balans vinden

Een mooie balans lijkt me hier wel op zijn plaats. 

Maar hoe vind je die? Hoeveel me-time heeft een mens nodig? En hoe lang duurt me-time? 

Telt een uitgebreid warm bad (zonder publiek) of een goed boek, terwijl je wederhelft de kinderen entertaint?

Qua hoeveelheid me-time lijkt het me wel een goede maatstaf dat je kinderen jou vaker zien dan de juf, onthaalouder en grootouders.

Wij zijn er nog niet helemaal over uit. Maar ik weet wel dat we het hoe dan ook verdienen!

We hebben ze gewild dus we zorgen er ook voor. Maar zo heel af en toe op adem komen, is ook geen schande.

*Rose wacht na het werk nog heel even om de kinderen op te halen bij de onthaalmoeder, zodat ze in stilte haar blog-artikel kan afschrijven*

x Rose x

Geen pessimist maar wel een realist. Rose staat nuchter in het leven maar is helemaal in de wolken met haar 3 mannen en meisje. Met de oudste van de mannen is ze getrouwd en van de Monsters (°2015, °2017 en °2018) is ze de fiere mama. Ze is meestal onbereikbaar maar deelt graag haar hersenkronkels.

5 reacties

Reageer ook even, dat vinden we leuk!

%d