Vertelsels

Vrouwen weten (niet) wat ze willen

Schone schijn vs. medelijden

Ze (mannen) zeggen weleens dat vrouwen niet weten wat ze willen en/of dat ze wit zeggen maar eigenlijk zwart bedoelen.

Ik durf het bijna niet te schrijven, maar ik denk dat ze gelijk hebben…

De hele heisa op sociale media is er een bewijs van.

Aan de ene kant zijn we aan het schreeuwen dat al de beelden, die we onder onze neus krijgen, echter moeten. Maar aan de andere kant vinden we al die mooie beelden stiekem toch leuk. Anders zouden we ze niet zoveel “liken”. Denk aan al die opgeruimde interieurs en kleur-gecoördineerde kinderkleding.

Niet weten wat we willen

‘Maar ik weet wél wat ik wil’
Riep het kleine stemmetje in mijn hoofd stampvoetend.

Van die echte of “neppe” foto’s op Instagram, lig ik niet wakker. Bij mij is het “niet weten wat we willen” eerder op persoonlijk niveau. En ik denk dat meerdere mama’s zich daar wel mee kunnen indentificeren.

Let me explane…
Ik heb het over het hele bevalling- en zwangerschap-gebeuren.
Een bevalling/zwangerschap is topsport zeggen ze (waarschijnlijk vrouwen) wel eens, en wij vrouwen doen dat zomaar “even”… Al eeuwen lang alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En dat is het ook. Maar eigenlijk ook weer niet. Een geboorte is telkens weer een klein wonder.

Net zoals alles eromheen eigenlijk.

En daar wringt het schoentje (Letterlijk en figuurlijk in sommige gevallen #vocht)
Een baby op de wereld zetten is zwaar. Je lichaam 9 maanden lang delen is zwaar. We zijn ervoor gemaakt, maar dat wilt niet zeggen dat het easy peasy is!

Is het dan allemaal schone schijn? Nee hoor, het is misschien een beetje verbloemd.

“My dentist said I needed a crown, and I was like….I know, right” – We verdienen af en toe gewoon een kroontje

Wat willen we?

We willen geen medelijden. We willen ook niet dat ze (voornamelijk mannen en compleet vreemden) denken dat het een eitje is.

Wat willen we dan?

Wat respect, denk ik.

We willen dat onze man opschept over hoe goed je het allemaal hebt gedaan, zonder te klagen. Maar we willen ook dat ze inzien hoe zwaar het is, zonder dat we moeten klagen.
Een man die het niet over zijn lippen durft te krijgen dat je een gemakkelijke bevalling had. Ook al is dat in mijn geval wel zo, als ik dat vergelijk met andere verhalen. Maar het is niet zo dat jij het gemakkelijk had omdat anderen het moeilijker hebben.

Kom je er een beetje aan uit, aan deze vrouwenlogica?

Het gaat trouwens niet alleen over de zwangerschap, bevalling en (eventuele) borstvoeding. Het gaat over ALLES. 😉

Kort samengevat willen we bewijzen dat we het zelf kunnen én willen we een man die uit zichzelf meehelpt. Dat laatste is zeer belangrijk, want als hij het zou vragen, zeggen we toch nee.

*Rose haar man vraagt of hij met iets kan helpen. ‘Nee, hoor!’*

x Rose x

Geen pessimist maar wel een realist. Rose staat nuchter in het leven maar is helemaal in de wolken met haar 3 mannen en meisje. Met de oudste van de mannen is ze getrouwd en van de Monsters (°2015, °2017 en °2018) is ze de fiere mama. Ze is meestal onbereikbaar maar deelt graag haar hersenkronkels.

Reageer ook even, dat vinden we leuk!

%d