Teruggaan in het verleden of in de toekomst kijken? Dit is zo’n typische vraag bij een persoonlijkheidsquiz, en vreemd genoeg ook een vraag die zich dikwijls in mijn hoofd afspeelt…

Wat zou ik doen?

Ik zou in de toekomst kijken, niet omdat ik zo vooruitstrevend ben, maar omdat ik een onrealistische schrik heb voor het butterfly-effect (niet de film!)

Het vlindereffect is de sterke gevoeligheid voor verschillen in beginvoorwaarden. Bij niet-lineaire systemen met een grote gevoeligheid kan de afwijking met elke stap exponentieel toenemen.-Wikipedia

Veel moeilijke woorden maar het komt, volgens mij,  eigenlijk neer op dit: als iets in het verleden veranderd, heeft dit een effect op de toekomst.

Om de één of andere reden denk ik hier vaak aan. Mocht ik terug gaan in het verleden, wat zou ik doen?

• Mezelf stoppen voordat ik die korte coupe aannam toen ik 17 was (ik sta niet met net-onder-de-oren-kort haar)
• Mijn vrienden niet uit het oog verliezen na het middelbaar
• Examenvragen doorfluisteren 🙂
• Ons ervan weerhouden om onze auto bij die oplichter te kopen
• Ook ergens anders solliciteren?
• De geboortekaartjes versturen met een handleiding 😉
• Een andere raamleverancier zoeken
• Mezelf voorbereiden op een miskraam (want hoe voorkom je zoiets?)
• …

Maar als ik die dingen zou doen, wat zou dan het effect op de toekomst zijn? Want voor geen goud van de wereld zou ik mijn man willen kwijtspelen (doordat ik misschien toch een andere studie had gekozen), of mijn zoontje (als ik niet zou solliciteren bij mijn huidige werk), of… Het “mooie” aan het vlindereffect is dat het één totaal geen verband hoeft te houden met het andere.

En misschien, heel misschien, moet ik meer vertrouwen op deze quote: You don’t always get what you want because something better is planned for you instead. Want feitelijk is dit een grote houvast na elke tegenslag.

Wie weet hoe het allemaal had kunnen gaan. Misschien beter maar misschien ook slechter. En aangezien ik altijd van het slechtste uitga, werkt dat in dit geval wel in mijn voordeel 🙂 En ik weet dat het belachelijke hersenskronkels zijn, die nu in werking treden, maar zo werkt mijn brein nu eenmaal… Want als het beter zou zijn, als ik iets anders had gedaan in het verleden, maakt dat toch niets uit, ik kan het toch niet veranderen. En misschien dus maar goed ook 🙂

In de toekomst kijken is nu wel iets wat ik graag zou willen doen. Hoe leuk verrassingen ook kunnen zijn, ik kan niet tegen de spanning! Echt, voor mijn part mag er iemand mij mijn hele toekomst vertellen met alles erop en eraan. Gewoon om mij gerust te stellen.

Want de twijfel over de toekomst wordt mij soms te veel. Dan wil ik gewoon even stilstaan en genieten van wat ik heb (only positive stuff!) en stoppen met mijn hoofd te breken over wat nog allemaal moet gebeuren én gedaan worden én kan komen én… Pffffff!!!

Mijn man kan zich daar ook onozel op ergeren: “Denk eens niet zoveel na en geniet eens een keer.”

Dus eigenlijk is dat het antwoord: niet teruggaan in de tijd, niet in de toekomst kijken, maar gewoon genieten van het nu. Alsof dat zo gemakkelijk is!

We zouden allemaal gewoon een knopje moeten hebben om eventjes ons brein op non-thinking te zetten (het liefst wel in een veilige situatie natuurlijk) Why are we not fundig this?!

Maar als ik echt mijn gedachten even de mond wilt snoeren (wanneer ik alleen thuis ben en het monstertje al lang in zijn bedje ligt)dan werkt een belachelijke tv-programma nog het beste. Gewoon kijken en lachen en alles even vergeten 🙂

x Rose x