Moederschap

Moet ik mijn man voortaan “papa” noemen?

Over het kopieergedrag van kinderen

Plots hoor ik de naam van mijn man uit de mond van mijn zoontje (22 maanden) komen. Wait, what?! Mijn hersenen beginnen te kronkelen: ‘Misschien was het niet de naam van mijn man, maar iets dat erop leek.’ En opnieuw. Keek hij nu naar zijn papa?

Ik ben dus één van de weinige mensen die geen koosnaampje heeft voor haar man. Nee, géén één. Altijd de voornaam. Ik krijg de kriebels van koosnaampjes en krijg ze dus gewoon niet over mijn lippen.

Maar ons zoontje zit volop in zijn kopieerfase (is dat überhaupt een fase?) en leert dus praten door ons na te zeggen… Maar ik wil niet dat ons monster mijn man aanspreekt met de voornaam.

Nee, gewoon “papa”.

Dus… Als hij mij kopieert, moet ik dan nu “papa” tegen mijn man zeggen? Pffff! Ik vind het maar vreemd hoor!

Maar de laatste tijd is het trouwens alleen maar erger geworden. Wanneer mijn zoontje wakker wordt, dan huilt hij niet meer. Hij roept *superschattig* ‘mama, papa’ en dan… de voornaam van mijn man… Het zit er precies al goed ingebakken en ik moet dus goed op mijn woorden beginnen te letten. Waarom heeft mijn man ook zo’n gemakkelijk, korte naam?! Dus nu, telkens wanneer ik iets tegen mijn man wil zeggen (en ons zoontje is in de buurt), dan spreek ik hem aan met ‘papa’. Schouderklopje voor mezelf!

Dat is trouwens niet het enige waar ons zoontje ons in kopieert. Als ik me op de badkamer aan het opmaken ben voor de spiegel, dan staat het monster meestal naast mij, bovenop de wc (wij hebben dus een hele kleine badkamer!) en houdt hij mij heel goed in de gaten. Daarna wilt hij zelf ook aan de slag gaan…

Hij is dus verzot op lippenbalsem maar zijn gevoel voor richting kan beter. De lippenbalsem belandt meestal op/in zijn neus. Een lichte veeg over zijn snoet met de make-upborstel vindt hij overigens ook geweldig, maar het liefste van al borstelt hij zijn haren. “Borstelen”, het lijkt eerder op twee keer tegen de haargroeirichting in vegen en dan met pluiziger haar dan ervoor de borstel teruggeven. Allemaal schattig en fijn, totdat hij hetzelfde probeerde met de wc-borstel (ook een borstel weliswaar)…

Laatst zag ik hem met de wimperkruller tegen zijn oog staan. Man, als je vindt dat zoiets eruit ziet als een gevaarlijk marteltuig bij je eigen oog, dan heb je het nog nooit bij een kinderoog gezien! Een hoge ‘neeeeeeee’ liet hem de wimperkruller uit zijn handen vallen.

Maar maak je maar geen illusies, mijn man wordt ook gekopieerd. Zo kan ons monster grommen als een beer, high-fiven als de beste en is geen enkele schroevendraaier of boor veilig! Letterlijk. Het monster heeft zijn eigen gereedschap (inclusief kettingzaag) maar wanneer papa een speeltje van hem opendraait om de batterijen te vervangen, dan staat onze mini-man naast hem met, weliswaar, een echte schroevendraaier. We weten soms niet waar hij ze allemaal vandaan haalt. Misschien heeft hij ze wel verstopt…

Maar ik wordt me dus heel bewust van heel mijn doen en laten. ‘Mama mag op de stoel staan want ze is de lamp aan het afstoffen.’ Alsof dat helpt… en hup, wie staat er naast me… Ik kan mijn geweten gelukkig wel sussen met de wetenschap dat het monster al op de stoel/tafel kroop voordat hij mij er ooit op had zien staan.

Ik vroeg aan mijn man of hij al zoiets had gehad, waarvan hij dacht dat hij het beter niet had gedaan in het bijzijn van ons monster: vloeken. Gelukkig niet in de vorm van Meet the Parents’ ‘Ashoooooole’, maar in een lichtere vorm van ‘Potverdikke’ waarna ons monster iets probeerde te mompelen wat er met veel fantasie misschien op leek ‘powpekki’.

Een leuk onderdeel van dat kopieergedrag is wel het poetsen. Het ziet er zo schattig uit en stiekem hoop ik dat we dat erin kunnen houden. Keep on dreaming! (Ik kan me alleen niet herinneren dat ik zo veel water gebruik en zo dramatisch met een borstel veeg…)

x Rose x

Geen pessimist maar wel een realist. Rose staat nuchter in het leven maar is helemaal in de wolken met haar 3 mannen en meisje. Met de oudste van de mannen is ze getrouwd en van de Monsters (°2015, °2017 en °2018) is ze de fiere mama. Ze is meestal onbereikbaar maar deelt graag haar hersenkronkels.

Eén reactie

Reageer ook even, dat vinden we leuk!