Moederschap

Baby’s en het woord “slapen”. Hoe zorg jij ervoor dat ook jij aan de beurt komt?

Hij krijg jij een baby aan het doorslapen?

Slaap… Slapen… Slaapt… 

Een werkwoord waarvan sommigen denken dat er weinig werk bij komt kijken maar waarbij ouders nog wel eens een fulltime job in zien!

Slapen is iets wat we allemaal doen en moeten doen en dat geldt voor een baby net zo, maar spijtig genoeg is de realiteit niet altijd even simpel.

Als kersverse ouders leef je de eerste dagen vaak nog op adrenaline en ben je fier op jezelf dat je de eerste nachten doorstaat. Baby’s slapen in het begin nog veel en je kan ze soms nog na elke voeding lekker terug laten slapen. (Oké oké, tenzij je een refluxer of zo hebt, help!)

Maar na een paar dagen begin je vaak al te beseffen dat er toch niet echt een ritme in zit, en als er al één in je baby zit is het vaak een omgekeerd ritme. Als er bezoek is ligt die ukkepuk van jou zo snoezig als hij maar kan zijn te slapen en als jij dan na een lange dag de oogjes dicht wil doen, besluit die van jou het omgekeerde te doen.

De eerste dagen vergeef je het hem nog omdat hij zo lekker ruikt en zo hulpeloos lijkt, maar naarmate jij vermoeider wordt begin je er meer en meer moeite mee te krijgen. En dit resulteert soms wel eens tot op het punt waarop je of je partner zijn neus er af bijt voor het minste, of waarbij je al minder geduld hebt voor die kleine ukkepuk, of waarbij je zelf niet meer weet wat links of rechts is.

In ieder geval, je beseft dat dit het niet is! Dus je gaat proberen om je baby te laten slapen. Nu loopt dit natuurlijk niet altijd van een leien dakje, dus dacht ik: laten we eens wat tips verzamelen…

En denk eraan, dit is geen waterdicht verhaal met 100% slaagkans, dit is een lijst van tips en schouderklopjes die je misschien terug goede moed kunnen geven om vol te houden zonder helemaal wild te worden van “ik-wil-ook-slapen-frustrate”.

Hier komen de tips!   °tromgeroffel°

  • Kijk even goed rond in je huis en zeg tegen jezelf: alles is oké, ik “moet” niets doen. Hiermee bedoel ik: laat jezelf niet gek maken door rommel, afwas, was, eten, … of andere zaken die je graag nog zou willen doen als de baby je de kans zou geven. Focus je even alleen op het slaapritme. Als je dit in orde krijgt komen er nog dagen genoeg dat je dat spinnenweb van het plafond kan halen en de opgeplooide was die er al dagen ligt in de kast kan steken. Laat je dus even niet stressen door je huishouden.
  • Als je nu toch denkt: maar ik “moet” dit doen!! Zeg dan niet tegen jezelf “als de baby slaapt dan…”, want als de baby dan niet slaapt, of niet lang genoeg stress je jezelf en dat helpt niet. Wacht ook niet met bepaalde zaken totdat de baby slaapt. Zet hem in een relaxje naast je als je ècht moet afwassen. Hij moet maar kijken en leren! Je zal je verbazen hoe leuk ze kijken soms vinden als je bezig bent!
  • Vermijd dat je baby de hele dag door slaapt. Je moet hem niet wakker maken de hele tijd, dat bedoel ik niet, maar ik merk dat mensen soms de hele dag door bezig zijn met “te zorgen” voor hun baby. En met zorgen bedoel ik dat ze de hele dag door het de baby zo comfortabel mogelijk maken. Hij zeurt een beetje? Tutje erin, wiegen, een muziekje, …  Alles doen we voor ze, en dan vallen ze natuurlijk in slaap. Wel, een beetje zeuren kan geen kwaad door de dag, en soms zeuren ze omdat ze willen spelen of willen kijken naar iets leuks. Als jij ze dan met een muziekje gaat wiegen de hele tijd, nouja, dat heeft dan ook geen zin natuurlijk!
  • Nog een fout die ik vaak zie is dat mensen soms uren met de baby op stap gaan. Eerst een halfuurtje in de auto (baby slaapt), dan nog een uur of twee drie in de shopping (baby slaapt), dan nog een halfuur in de auto (baby slaapt) en dan nog eens gaan wandelen (baby slaapt). Wat krijg je dan? Een baby die de hele dag slaapt omdat hij auto’s en wandelen geweldig vindt. Ik probeer mijn op stap momenten zo vaak mogelijk ’s middags te plannen, zo kweekt hij al een soort van middagdutje-ritme. En als ik niet anders kan probeer ik de maxi-cosi of auto-momenten zo kort mogelijk te houden. Zo zal ik tijdens het wandelen niet alle moeite van de wereld doen om hem stil te houden. Je hoeft er echt niet de hele tijd een tutje in te proppen en een knuffelbeer bij te leggen.
  • Ik herinner me dat ik bij de bubbel indertijd heel graag ging winkelen om mezelf te belonen. Ik was doodmoe en had overdag niet de energie om de hele tijd blij te doen tegen hem. Ik wist dat hij sliep in de maxicosi dus ging ik lekker winkelen. Baby stil en ik kon lekker shoppen. Ik dacht dat dat twee vliegen in één klap waren, maar natuurlijk werd ik hiervoor ’s avonds altijd ‘afgestraft’ door een wakkere ukkepuk!
  • Probeer structuur te zoeken in dag/nacht en dus licht/donker. In de zomer is dit natuurlijk minder evident, maar zorg ervoor dat ze na 19u ’s avonds geen prikkels meer krijgen en merken dat het nacht is. En ook omgekeerd. Door de dag buiten de middaguren in slaap gevallen? Ga dan niet alles donker maken en op je tenen lopen!
  • Plan voor het slapengaan Quality Time in voor je spruitje. Begin dus liefst ook met de slaaptraining als je nog in je moederschapsrust bent, want voor de meeste huishoudens zijn de avonduren net chaos-uren waarin heel veel moet gebeuren. Als je nog thuis bent kan je misschien wat vroeger avondeten serveren en ervoor zorgen dat je ’s avonds je spruitje in bad kan steken en met hem kan spelen voor laatste avondvoeding, zodat hij ook moe is na die laatste avondvoeding!
  • Probeer een manier te zoeken om de laatste avondvoeding op dezelfde manier te doen. Ik steek mijn spruitje rond 19u in zijn pyjama en geef daarna ongeveer zijn voeding. (De eerste weken/maanden kan het uur nog verschillen natuurlijk) Dan loop ik nog even met hem rond, we steken samen de grote bubbel in bed en daarna leg ik de ukkepuk in zijn parkje/bedje. Valt hij dan gewoon in slaap? In het begin gaat het zo simpel natuurlijk niet, maar prikkels zal hij van mij niet meer krijgen. Als hij weent zal ik troosten, maar ik zal niet meer gaan spelen met hem of andere zaken. Ik blijf rustig praten en het blijft somber in de kamer.
  • Badjes, verhaaltjes (ook al snappen ze er nog geen snars van), massages (ik ben dol op Zwitsal met lavendel), … Allemaal zaken die een goede nachtrust kunnen bevorderen! Mensen en dus ook baby’s houden (onbewust) van structuur!
  • Begin met de slaaptraining eventueel in een kamer waarin je zelf ook comfortabel bent. Om meteen je spruitje in een bedje te leggen en vervolgens tien keer opnieuw er het tutje in te moeten steken terwijl je in de kou staat te wachten achter de deur is niet zo leuk. Ik startte ermee in onze huiskamer en liet hem slapen in de box. Zo kon ik TV kijken terwijl ik hem terug goedlegde of zijn tutje terug moffelde. Pas als hij vanaf een redelijk uur startte met zijn nacht en ik niet meer twintigduizend keer opnieuw moest troosten of het tutje erin steken én al wat langere blokken deed stak ik hem in zijn eigen bed.
  • Zorg ervoor dat je jezelf wat kan afleiden tijdens het “te slapen leggen”. Ik heb bijvoorbeeld een spelletje op mijn gsm staan. Als ik dan zit te wachten om zeker te zijn dat hij in slaap valt, of tussen de “terug goed in bed leggen” momenten, dan speel ik dat spelletje. Zo gaat de tijd wat sneller. Want geloof me. In het begin moest ik echt de spruit soms tien keer achter elkaar terug herpositioneren in zijn bed!
  • Start met slaaptraining als je je goed voelt. Start rustig en met goede moed. Liefst nog met je partner of iemand anders zodat je er niet alleen voor staat. Wissel ook af als het kan! Komt er een moment dat je denkt, nu stik erin, kom maar gewoon terug naast me in bed liggen tegen mijn tieten, laat dan iemand anders even overnemen.
  • Verwacht niets, dan kan ook niets tegenvallen. Denk niet dat je het “even gaat fixen” maar probeer gewoon! Lukt het niet? Dan lukt het morgen misschien wel! Denk eraan: elk kind slaapt ooit door. Hoop gewoon dat die van jou niet wacht tot hij 18 is, haha!
  • Ze zeggen dat je de kids niet kan verwennen tot ze een maand of zes zijn, maar geloof me, die kids, hoe klein ook, beseffen sommige dingen al. Als jij elke avond tien keer rustig volhoudt dat hij in zijn eigen bedje moet slapen en de elfde keer, na een krijsconcert, geef je eraan toe en neem je hem terug mee naar beneden of neem je hem mee in je eigen bed, wel, na een aantal keren beseft je spruitje dat wel degelijk hoor! Ik herinner me de Bubbel nog. Dan zei mijn husband: “schattie, nu scheelt er echt iets hoor!!!” als hij weende bij het te slapen leggen… Wel, zodra je hem dan uit het bed tilde keek hij je heel blij en schattig aan!!! Mag jij zelf even oordelen als er dan “echt iets scheelde”. Dus volhouden en consequent zijn is de boodschap!

Dat was mijn lijstje van tips! Natuurlijk, zoals ik in het begin al aangaf is dit niet een waterdicht systeem met een slaagkans van 100%.

Weet dat ik altijd consequent ben geweest dankzij deze hulpmiddeltjes en dat mijn oudste, de Bubbel van vier jaar, elke avond om 20u in zijn bed ligt zonder gedoe! Slapengaan is bij ons een natuurlijk en fijn iets. Ik durf ook gerust een “nieuw” iemand te laten babysitten. Zolang ze “verhaaltje of één aflevering van iets voor kids op Netflix, naar het toilet, pyjama aan, knuffel, lichtje” respecteren krijg je hem zonder drama’s en vlot in bed. En ’s ochtends staat hij blij en uitgerust op, op het juiste tijdstip! (Dank je wel Sam!)

En de kleine spruit is er op de dag van vandaag twee (maanden) en bij hem zijn we al begonnen. No more in het grote bed, no more wakker zijn tot middernacht en no more plakken tegen mama de hele nacht!

°Alice begint aan haar avondritueel, Spruitje op de arm, Bubbel naar het bed°

x Alice x

 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Dol op hersenspinsels en vreemde theorieën, verslaafd aan To-Do lijstjes en goede voornemens. Getrouwd met "The Husband" en mama van "de Bubbel" en "de Spruit".

Reageer ook even, dat vinden we leuk!