Draagzakken en keuzestress…

In mijn wereld worden draagdoeken in één adem genoemd met geitenwollensokken-personen. Niet dat er iets mis is met geitenwollensokken (behalve in sandalen) of met de personen die ze dragen, but you get the picture.

Toch hebben die dragers een hypnotiserend effect op mij…

Met het monster lukte het echt niet. Het was niks voor hem. Hij bleef wriemelen en wiebelen totdat hij “vrij” was. Hij had -en heeft nog steeds- géén zittend gat. Bewegingsvrijheid. is. een. must!

Met mijn tweede zoontje wilde ik het graag opnieuw proberen want het lijkt me zo handig en fijn! Maar aangezien een draagdoek niet voor mij is weggelegd*, wilde ik het graag eens proberen met een draagzak.

*Het knopen vind ik geen probleem, maar ik word zot van die lange doek! Het aantrekken, het afzakken, het wriemelen en het struikelen over die meters stof. Nee, daar heb ik echt genoeg van. Daarbij heb ik een teruggeefkind (m.a.w. een spuger), wanneer hij teruggeeft heb ik hem veel sneller uit een draagzak gehaald dan dat ik mezelf kan ontwikkelen… Doe mij maar een ergonomische draagzak!

Maar welke?

Er zijn er zoveel! In zoveel verschillende vormen, maten, kleuren en prijzen. Ze zijn overigens niet goedkoop, maar welk babyspul is dat nu wel?

Tweedehands kan je bijna alles terugvinden en daar ben ik dan ook gaan zoeken. Ik wist wel ongeveer wat ik wilde maar voor de verdere details ging ik af op wat er aangeboden werd binnen mijn budget. Niet persé de beste methode, maar wel perfect voor iemand die door de bomen het bos niet meer ziet…

Mijn criteria:

Ergonomisch – Géén afhangende beentjes en geforceerd rechte ruggetjes
Lang bruikbaar vanaf het begin tot ongeveer 2 jaar – Niet dat ik om de 3 maanden een nieuwe drager moet aanschaffen
Geen doek – Want ja, veel meters ingewikkeld stof. Ik ben geen mummie!
Geen roze – Niet mijn favoriete kleur en ik ben toevallig een boysmom 😉
Geen klitteband – Ik haaaaaaat klittenband, ik heb al zoveel truien vernield daarmee!
Onder de €60 – Want ga ik het wel echt gebruiken en is het zodoende wel een grote investering waard?
Goede staat – Geen losse draden en vieze verkleuringen, please!

Zoals je ziet niet heel erg specifiek, maar wel voldoende om binnen het tweedehands aanbod af te vinken. Zo kwam ik uit bij de Storchenwiege Babycarrier (nadat 3 personen vergeten waren om hun reeds verkochte product van de site af te halen, grrrrrr!).

Dit is hoe ik het zie: je hebt aan de ene kant de draagdoek en aan de andere kant de draagzak. In het midden heb je de mei tai. Een draagdoek is eigenlijk gewoon een hele lange doek, de mei tai is een doek met vier lange ‘slierten’ aan en de draagzak is bijna een rugzak waar je je kindje inzet. Dit is natuurlijk heel grove informatie maar de details kan je natuurlijk allemaal online vinden.

De Storchenwiege in een leuke neutrale kleur die bij elke outfit past, ook niet onbelangrijk 😉

De Storchenwiege Babycarrier bevindt zich -in mijn ogen- tussen de mei tai en de draagzak in. De zak heeft aan de bovenkant 2 “slierten” (die je gemakkelijk kan aanpassen aan je groeiende baby) en vanonder een heupband met een gesp (die in principe onveranderd blijft).

De Storchenwiege babycarrier is een babydrager die vanaf de geboorte tot ca. 15 kilo gebruikt kan worden. Het rugpand is gemaakt van geweven draagdoekenstof en niet gevuld, dus de draagzak vormt zich perfect om het lichaam van je kind.Omdat deze babydrager verstelbaar is in de hoogte én de breedte, kun je je kind altijd in de ergonomische kikkerhouding dragen. Deze draagzak is geschikt voor zowel buikdragen als rugdragen en is voorzien van de ingebouwde hoofdondersteuning.

De draagzak is heel gemakkelijk en je kan hem op heel veel manieren aanpassen aan je kind zodat hij er in al zijn maten en vormen goed in zit. Je klikt de heupband vast, drukt je kind tegen je aan, flapt het stof tegen de rug van je kind, knoopt de schouderbanden et voilà!

In principe kan je zo’n drager altijd gebruiken. Er zijn mama’s (en papa’s) die hun kind dan ook áltijd en overal dragen, tijdens het koken, het poetsen, het wandelen, het winkelen, noem maar op… Ik zou het ook meer moeten gebruiken maar ik vind het gebruik tijdens uitjes eigenlijk ook al mooi. Met momenten, wanneer de mini echt niet te troosten is, dan plop ik hem er binnenshuis wel eens in. Maar eerlijk, ik voel me toch een beetje gelimiteerd met zo’n mormel op m’n buik gebonden. Gelukkig amuseert de mini zich ook kostelijk als hij op de speelmat ligt terwijl zijn grote broer hem overlaadt met speelgoed.

Het is we zo dat de meeste mama’s (en papa’s) die dragen heel fanatiek zijn over het hele draaggebeuren, het lijkt me tof om tot die groep enthousiastelingen te horen, maar het is niet voor iedereen weggelegd 😉 Voor mij is het handig, maar ik zou nooit mijn wandelwagen inruilen.

*Rose geeft haar zoontje een kus bovenop zijn hoofd terwijl ze met de draagzak achter de computer zit te bloggen*

x Rose x